Lieve allemaal,

Hier weer even een update van het Afrikaanse leven.

Op de gratis-opereren campagne zijn veel ‘ik-ben-te-laat-naar-het-ziekenhuis-gekomen'-patiënten afgekomen. De afgelopen weken zaten vol met mensen met enorme tumoren en liesbreuken, gespleten lippen en grote littekens van brandwonden. Bij één vrouw kwam er een tumor ter grootte van een voetbal en 4 liter vocht uit haar buik!
Door de grote opkomst van patiënten waren onze dagen soms erg lang, de langste van 8 uur ‘s ochtends tot 1 uur ‘s nachts.

In deze drukke periode zijn we er lekker een lang weekend tussenuit gegaan. Samen met Ilse en haar vriend (die voor twee weken op bezoek was) ben ik de Kameroenese Jungle gaan verkennen: het Korup National Park. Drie dagen en twee nachten in de jungle doorgebracht. In totaal hebben we zo'n 20 uur gelopen door het regenwoud (lees: over en onder boomstammen kruipen, je broek uitdoen om een riviertje over te steken, en zelfs aan lianen slingeren om over water heen te komen). Onze douche bestond uit een riviertje waarin we onszelf konden wassen. Afzien, maar wel een hele leuke ervaring.

Toen de gratis-opereren campagne in Banga Bakundu was afgelopen zijn Ilse en ik met dr. Oben en de Zweedse chirurg mee gegaan naar Yaounde, de hoofdstad van Kameroen. Omdat deze stad grotendeels franstalig is waren we hier geen ‘whitemen' meer maar ‘la blanche'.
In Yaounde ging de campagne verder. Helaas is er in de week dat wij er waren weinig gebeurd in het ziekenhuis. Dr. Oben was te druk met mensen begroeten, hier en daar een handje schudden, operatie-instrumenten bij elkaar zoeken, enz. In de hele week Yaounde hebben we welgeteld 9 patiënten en 0 operaties gezien. Een tegenvaller dus.
Wat wel heel leuk was is dat we op de nationale radio zijn geweest in het programma ‘SOS doctor'. Hier hebben we gepraat over cholera en over plastische chirurgie. Eigenlijk deed dr. Oben grotendeels het woord maar een paar zinnetjes hebben we wel gezegd. Volgens dr. Oben heeft het programma zo'n 17 miljoen luisteraars dus misschien zijn we nu wel een beetje beroemd in Kameroen.

Gelukkig is Yaounde een leuke stad en hebben we, ondanks weinig actie in het ziekenhuis, veel gedaan. We zijn naar de dierentuin geweest, hebben een dienst bijgewoond in de gospelkerk, geshopt en cocktails gedronken in de Skybar van het Hilton.
Ook hadden we de ‘graduation' van Alma, die haar artsenbul heeft gehaald. Na weken van nageroepen, aangeraakt en aangestaard worden konden we hier eindelijk een voordeeltje uit onze huidskleur halen. Toen we aankwamen was de zaal namelijk al vol en mocht er niemand meer naar binnen. Samen met een heleboel andere mensen stonden we voor een dichte deur te dringen. Alma gebeld, die zou het wel even regelen. En ja hoor, 10 minuten later ging de deur open en werden wij door de bewaker geroepen: ‘La Blanche, venir!'. En we kregen niet zomaar een plekje: we mochten zo ongeveer ‘front row' zitten tussen allerlei belangrijke mensen en journalisten. Een beetje genant maar ons hoor je niet klagen.

Bij het weggaan hebben we afscheid genomen van dr. Oben omdat hij nog een tijdje in Yaounde blijft. Na een aantal volle weken is de rust is wedergekeerd in Banga Bakundu. Omdat we ons verslag nog moeten schrijven hopen we dat het de laatste twee weekjes zo rustig zal blijven. Maar in Afrika weet je nooit hoe het zal lopen...

Liefs!